Διαγωνισμός Λύσης 2009-01-25, ISC 2009

Ο Διεθνής Μαιτρ Χάρης Φουγιαξής, υπεύθυνος για την διοργάνωση του Πέμπτου Διεθνούς Διαγωνισμού Λύσης Σκακιστικών Προβλημάτων (ISC 2009) στην Ελλάδα (Greece), ανακοίνωσε τα προσωρινά αποτελέσματα για τους Έλληνες λύτες, όπου όλοι οι συμμετέχοντες διαγωνίστηκαν στην πρώτη κατηγορία προβλημάτων (την δύσκολη) :

01 Κώστας Πρέντος (Kostas Prentos) 49,5 βαθμοί σε 237 λεπτά.

02 Παναγής Σκλαβούνος (Panagis Sklavounos) 26 β, 238 λ.

03 Ανδρέας Παπασταυρόπουλος (Andreas Papastavropoulos) 25,5 β, 240 λ.

04 Παναγιώτης Κονιδάρης (Panagiotis Konidaris) 25 β, 240 λ.

05 Δημήτρης Σκυριανόγλου (Dimitris Skyrianoglou) 22,5 β, 219 λ.

06 Λευτέρης Μαρκεσίνης (Lefteris Markesinis) 21 β, 238 λ.

07 Γεώργιος Σπυρόπουλος (Georgios Spyropoulos) 19 β, 240 λ.

08 Εμμανουήλ Μανωλάς (Emmanuel Manolas) 15,5 β, 240 λ.

09 Γεώργιος Φινοκαλιώτης (Georgios Finokaliotis) 12,5 β, 145 λ.

10 Αθανάσιος Σπηλιάδης (Athanasios Spiliadis) 12 β, 240 λ.

11 Ιωάννης Γαρουφαλίδης (Ioannis Garoufalidis) 11,5 β, 240 λ.

12 Παντελής Λυκουριώτης (Pantelis Lykouriotis) 11 β, 208 λ.

13 Φίλιππος Τερζής (Philippos Terzis) 11 β, 240 λ.

14 Αγγελική Μαυρομάτη (Angeliki Mavromati) 10 β, 233 λ.

15 Ηλίας Γεωργάκης (Ilias Georgakis) 10 β, 240 λ.

16 Κωνσταντίνος Σμπούκης (Konstantinos Sboukis) 10 β, 240 λ.

17 Ευάγγελος Πετρίδης (Evaggelos Petridis) 9,5 β, 240 λ.

18 Κωνσταντίνος Μουρούτης (Konstantinos Mouroutis) 5 β, 178 λ.

19 Δημήτριος Γεωργόπουλος (Dimitrios Georgopoulos) 5 β, 240 λ.

Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες!

ΠΑΝΑΚΕΙΑ V

Είχα μάθει μάλιστα κι εκείνο το παιχνίδι, το σκάκι, που όλο και πιο πολύ είχε αρχίσει να παίζεται μεταξύ ιπποτών και στρατιωτών. Βλέπετε, ο Λα Βαλέτ είχε κόψει με το μαχαίρι τις άσωτες συνήθειες στους άντρες του, δηλαδή αυτές της οινοποσίας και των τυχερών παιχνιδιών. Το σκάκι δεν ανήκε σε αυτές τις αποκλίσεις κι έτσι με μαγνήτισε. Όχι βέβαια τόσο που να γίνω σοβαρός παίκτης, μα αρκετά ώστε να αγοράσω μια ξυλόγλυπτη σκακιέρα την οποία έκανα δώρο στην Αντέλια, μαθαίνοντας της και τους κανόνες. Μερικές φορές την κουβαλούσε μαζί της και διασκεδάζαμε παίζοντας. Δεν ήταν ισχυρή παίκτρια, μα την άφηνα συχνά να με κερδίζει μόνο και μόνο για να βλέπω το χαμόγελο να αστράφτει στο πρόσωπό της και να κάνει σα μικρό παιδί.

Η χαρά που αντλούσε από το σκάκι με έκανε κι εμένα ευτυχισμένο. Κάποτε μάλιστα που επισκέφτηκε το νησί της Μάλτας μια Ιταλίδα ζωγράφος, η Σοφονίσμπα Ανγκουίζολα, ο Εσδρά την είχε πληρώσει αδρά για να φτιάξει το πορτραίτο της κόρης του μπροστά σε μια σκακιέρα. Δεν είδα τον πίνακα παρά πολύ αργότερα. Στο αριστερό μέρος η αγαπημένη μου κοιτά προς το θεατή έχοντας τα κρινένια της δάχτυλα ακουμπισμένα πάνω στα πιόνια. Φοράει ένα όμορφο κόκκινο μπροκάρ φόρεμα με λευκή δαντέλα στα μανίκια. Παίζει με τα λευκά, όπως λευκή ήταν όλη η ζωή της κι έχει αφαιρέσει μόλις, ένα μαύρο πιόνι από την αντίπαλό της, που δεν είναι άλλη από την εξαδέλφη της Σάρα. Ένα μικρότερο κορίτσι στο κέντρο του πίνακα χαμογελάει με τη σαστισμάρα της ηττημένης, ενώ η καλοσυνάτη βάγια της παρακολουθεί από το δεξί άκρο του πίνακα. Τα κορίτσια παίζουν κάτω από μια βελανιδιά, ενώ στο βάθος διακρίνεται το καμπαναριό του Αγίου Παύλου και η ακρόπολη του Γκότζο.

Η σκακιέρα του πίνακα δεν είναι άλλη απ’ αυτή που της είχα χαρίσει και το βλέμμα της Αντέλια, έξυπνο, γοητευτικό και σπιρτόζικο, όπως ακριβώς το είχα δει εκατοντάδες φορές όταν έσκυβα για να τη φιλήσω. Όπως και να’ χει η Αντέλια δεν ήταν η μόνη που είχε τη χαρά να δει το πρόσωπό της σε έναν πίνακα ζωγραφικής. Μα θα μου επιτρέψει η ευγένειά σας να μιλήσω γι’ αυτό στην ώρα του. Γιατί οι ανέμελες στιγμές στο νησί της Μάλτας δεν έμελλε να κρατήσουν για πάντα.

ΠΑΝΑΚΕΙΑ IV

"Για να πω την αλήθεια, όταν ανέλαβε τον υψηλό θώκο ο Ζαν Παριζό ντε Λα Βαλέτ ήταν ήδη εξήντα δύο ετών. Όμως είχε το σφρίγος και τις αντοχές ενός εφήβου. Από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι βασικό του μέλημα θα ήταν η προετοιμασία για τη μεγάλη σύγκρουση. Κανείς μας δεν έβλεπε σύννεφα στον ορίζοντα μα ο Λα Βαλέτ είχε τις πηγές του. Έλληνες έμποροι από την Κωνσταντινούπολη ήταν οι πληροφοριοδότες του. Και τα νέα που έφταναν ήταν άκρως ανησυχητικά. Όταν ο Σουλεϊμάν εκπόρθησε τη Ρόδο ήταν ένας νέος ηγέτης είκοσι εννέα χρονών. Το έτος 1557 που ο κύριός μου ανέλαβε την εξουσία του τάγματος ήταν κι αυτός εξηντάρης. Μα δεν είχε χάσει σε τίποτα από την επιθετικότητά του. Στην Κωνσταντίνου Πόλη λοιπόν, έλεγαν οι ειδήσεις, ναυλοχούσε έναν τεράστιο αποβατικό στόλο, που όμοιό του δε θα είχε ξαναδεί η Μεσόγειος Θάλασσα. Και ο πρώτος στόχος θα ήταν η Μάλτα, που θα γινόταν η πέτρα πάνω στην οποία θα πατούσε για να βάλει χέρι στη Σικελία και την Ιταλία. Χιλιάδες στρατιωτών μαζεύονταν από τα βάθη της Ανατολής και εξασκούνταν στα όπλα που απαιτεί μια πολιορκία. Τα σιδεράδικα κατασκεύαζαν μεγαλύτερα καλούπια για ακόμα μεγαλύτερα κανόνια, βαριά σαν τον θάνατο".

ΓΑΖΑ

Τότε Ηρώδης ιδών ότι ενεπαίχθη υπό των μάγων, εθυμώθη λίαν,





και αποστείλας ανείλε πάντας τους παίδας τους εν Βηθλεέμ και πάσοις τοις ορίοις αυτής






από διετούς και κατωτέρω, κατά τον χρόνον ων ηκρίβωσε παρά των μάγων.

Ματθ. Β' :16